Ό,τι αξίζεις...παίρνεις;

  ''Φίλη μου..ό,τι αξίζει κανείς στη ζωή του παίρνει στο τέλος!'', είπε σίγουρη η φίλη μου και έσβησε το τσιγάρο της με μπόλικη αυτοπεποίθηση. Κι όμως, δεν το βρήκα αξιόλογη παρηγοριά. Πάνε μήνες που το σκέφτομαι, όχι για κάποιο συγκεκριμένο λόγο, καθώς πολλά αλλάζουν καθημερινά γύρω μου, αλλά γιατί ας πούμε είμαι ανήσυχο πνεύμα και στη ζωή μου μόνο λάθη κάνω...άνθρωπος είμαι!

    Αναρωτιέμαι λοιπόν ποιες μεταβλητές, ποιες σταθερές, ποια τα μέτρα και σταθμά παίρνει το σύμπαν και κρίνει την τελική αξία μας. Ποια τα σφάλματα στην εξίσωση, με ποιο σκοπό μας δίνει ανάξια ή υπέρ της αξίας μας πράγματα και πως στο τέλος έναν έναν μας τακτοποιεί το κάρμα. Ίσως βασανίζομαι θεωρώντας τον εαυτό μου δίκαιο προς όλους, προσπαθώντας να πάρω σωστές αποφάσεις στη ζωή μου, αφού στο τέλος θα πάρω έτσι κι αλλιώς αυτό που αξίζω. Ίσως αν παραδοθούμε όλοι στο τώρα και στις πραγματικές μας επιθυμίες να πάρουμε πιο νωρίς αυτό που τελικά αξίζουμε. Αν αφήσουμε τα πρέπει των άλλων να ρουφάνε τα δικά μας ''θέλω'', τις υποτιθέμενες υποχωρήσεις, τις δειλίες και τις ντροπές στην απ'έξω, τότε ίσως να να πάρουμε πιο νωρίς αυτό που τελικά αξίζουμε. Αν η γιαγιά μου είχε ρόδες, τότε ίσως τελικά...όχι, όχι δε μπορεί!

    ''Δε μπορεί αυτά να καθορίζουν την αξία μας! Σίγουρα κάτι άλλο θα ναι ανώτερο των σκέψεων μας...'', παρασύρθηκα από τους σύντομους συνειρμούς μου. Πως κρίνουμε εμείς τόσο απλά τι αξίζει στον καθένα; Θεωρώ πως επιλέγουμε αυτό που μας ταιριάζει, αυτό που καθησυχάζει τους άγριους φόβους μας ή ακόμη κι αυτό που  τους ξυπνάει ανεβάζοντας την αδρεναλίνη μας, εθίζοντας μας στο λάθος...σε κάτι που δεν μας αξίζει! Αξίζουμε το λάθος, την ντροπή, την ικανοποίηση, την κάθε συνέπεια των πράξεων μας πολύ απλά γιατί είναι δική μας επιλογή. Προσπαθούμε καθημερινά για κάτι καλύτερο και ξεχνάμε να σταματήσουμε και να απολαύσουμε. Ταυτόχρονα αυτοτιμωρούμαστε περιμένοντας το θαύμα, θέλοντας να αποφύγουμε την τριβή, τον κόπο και τον πόνο.

     ''Έλα μωρέ, άπειρα είναι τα παραδείγματα! Τι θες να μας πεις; Ο τάδε δεν άξιζε να μείνει με τη τάδε; Η τάδε δεν άξιζε να πάθει το τάδε; Να και η τέτοια που είναι πολύ καλή για τον άλλο, να μου το θυμηθείς θα τον παρατήσει!''. ''Η ζωή μας πετάει λεμόνια, μας πετάει ευκαιρίες, μας πετάει ανθρώπους και το αν θα κάνω λεμονάδα, αν θα κρίνω σωστά τις ευκαιρίες και τους ανθρώπους  είναι δική μου επιλογή. Κι αν εγώ δεν αξίζω σε κάποιον ή για κάτι, που όμως κόπιασα και κέρδισα;''. Μια γκριμάτσα απόλυτης αμφισβήτησης με έκανε να σωπάσω.

         Θυμώνω με όλους μας. Ζούμε με αναμνήσεις, φτιάχνοντας πατρόν για τις επόμενες.  Ποτέ κανείς δε θα βρει αυτό που αξίζει!
    

No strings attached μωρή!

          Ο τίτλος τα λέει όλα...αφού το παιδί σου λέει θέλει να πηδήξει!Πας γυρεύοντας..το ξέρεις! Αυτό είναι που με τσατίζει, ότι το ξέρεις..φυσικά και το ξέρεις!Κι εγώ το ξέρω...δε μπορούμε πια να συζητήσουμε... Φανούλα νιώθεις πιο ευάλωτη από ποτέ! Και φταίει ένας δειλός...ναι δειλός! Όποιος φοβάται να αγαπήσει, μήπως και δεν αγαπηθεί είναι δειλός! Όχι οτι εσύ που δένεσαι με το παραμικρό είσαι έξυπνη, αλλά όταν ο άλλος υποκρίνεται τόσο υπέροχα... τέτοιες αψεγάδιαστες ερμηνείες φάγανε τα καλύτερα κορίτσια και μετά μου λες μην είσαι σκύλα!

        Αγαπητέ αναγνώστη δεν είμαι η Φανούλα...κι αυτό το κείμενο δε γράφτηκε γιατί την ανύπαρκτη φίλη μου την Φανούλα... η Φανούλα είναι ο άγνωστος στρατιώτης της αγάπης!Μεν άγνωστος αλλά αξίζει ένα όνομα!Γιατί όχι Μήτσος; Γιατί ο Μήτσος πηδούσε το Μαράκι λέγοντας πως στο σπίτι τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά και χρειαζότανε ψυχολογικη υποστήριξη...τελικά σωματική!γιατί του έσπασε τα παϊδάκια το Μαράκι που είδε το μήνυμα της Φανούλας: ''Που χάθηκες; Όλα καλά με τη γιαγιά σου την Δημητρούλα; Δε μου στέλνεις πια όμορφα λόγια..'', η οποία ως απάντηση πήρε ''Ναι γλύκα μου, πήρε χθες εξιτήριο και ευχόμουν να περάσουνε τα δευτερόλεπτα που ήμουνα μακριά σου, μου φαινόντουσαν αιώνες! <3 Αύριο στις 7 στο σπίτι σου;''...

              Ήττα...και για τον Μήτσο που τώρα πηδάει μια άλλη Φανούλα -που μόλις μάθω την ιστορία θα στην γράψω- ήττα και για το Μαράκι-Φανούλα, ήττα και για την Φανούλα!
 Βέβαια θα μου πεις ότι το παράδειγμα μου είναι άκυρο...ο τύπος τους πουλούσε σχέση! Ο κάθε βατραχοπόδαρος έρωτας που σου χτυπάει το θυροτηλέφωνο θα σου πουλήσει ο,τι μπορεί προκειμένου να του ανοίξεις! Το θέμα είναι πόσο ικανή είσαι να καταλάβεις αν το εμπόρευμα είναι σκάρτο και πόσο διατεθειμένη είσαι να συμβιβαστείς με αυτό, ακόμη κι όταν το καταλάβεις!

               Γιατί είμαστε και μεις οι ανασφαλείς που 24/7 θέλουμε τον άλλο απίκο να μας επιβεβαιώνει τον έρωτα του...καλό και το σεξ αλλά η συντροφικότητα σε περνάει σε άλλη διάσταση! Κακά τα ψέμματα όσο κι αν βαριέσαι  να προσπαθήσεις, ξέρεις ότι αξίζει! Μέχρι κι εγώ το ξέρω, άσχετα που οι επιλογές μου φωνάζουνε ''είμαι γαμάτη κι εύκολη, βάλε με στη λίστα  <<γκομενάκια που μου  ζήτησαν να τα πηδήξω χωρίς αντάλλαγμα>> "... αλλά αυτό είναι η ιστορία μιας άλλης Φανούλας!
ΚΑΤΩ ΤΑ ΚΩΛΟΧΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΑΝΟΥΛΑ!

Και πέρασε ο καιρός...και η δουλειά σου(ποια απ'όλες θα με ρωτήσεις..εκείνη που πρόκοψες,σου απαντώ!και συνεχίζεις να απορείς!) πέθανε!Και είσαι πάλι παρέα με την Μοναξιά σου...

ΕΝΤΟΣ ΚΛΙΜΑΤΟΣ

Θα περάσει κι αυτό... έτσι μου είπαν οι άλλοι
έτσι θα πιστεύω τώρα
όχι στα σύνορά μου, αυτά που νόμιζα πως είχα για χαλινάρια
αυτά τώρα γίνανε σύνορα της ανυπαρξίας...

ανυπαρξία που γλύφει τα κόκαλά μου - παραλύω

Είναι πολύ καλή μου φίλη, δίπλα μου τις στιγμές που δεν την χρειάζομαι
λέει πως ζωγραφίζει κιόλας, να την έβλεπες κάτι μουτζούρες που κάνει...
αλλά της πάει μιας ψυχής η μουτζούρα
έτσι ξάσπρες και λαμπερές όταν είναι, κανείς δεν τις εκτιμά
και για τον παράδεισο όλα ένα ψέμα. Μου το πε εμένα η φίλη μου που χει κονέ στην κόλαση... 

Αν ποτέ την παραμελώ, δε μου κρατάει μούτρα γιατί με ξέρει
ξέρει πως είμαι πλασμένη για ταξίδια, πως μ αρέσει να χάνομαι σε γκρεμισμένους ναούς
είναι όλοι τους ξεχωριστοί. Κάθε ναός και νέος θεός...
είδα θεούς υπερπροστατευτικούς. Άλλους που  δε σου δίνουν σημασία, σε καρφώνουν στο βωμό της θυσίας!
Είχα  ανάγκη να τους πιστέψω όλους κι όλοι τους είχαν ανάγκη να με προδώσουν... 

Τις μισώ αυτές τις μέρες που παραμιλά η καρδιά μου,
δε νιώθει. Σαπίζει τα παρακλάδια του κορμιού μου
φλυαρεί άσκοπα πίνοντας το αίμα μου αδιάκοπα. Μετά το φτύνει στο κενό
δε με πάει μπροστά, δε με πάει πίσω!
Μόνο όταν έχει υγρασία και η μοναξιά στάζει απ τα ντουβάρια
τις άλλες μέρες ησυχάζει στο κλουβί της, συνεργάζεται...

Ίσως έχουν δίκιο οι άλλοι...

Ωδή στην αστάθεια....

 Λοιπόοον....φαντάζομαι το κείμενο αυτό θα αγγίζει εκατομμύρια(δηλ. περίπου το 20%  του κοινού μου)άτομα, κυρίως γυναίκες....κυρίως Ζυγούς με ωροσκόπο Δίδυμο ή Δίδυμους με ωροσκόπο Ζυγό...ή τελοσπάντων ανθρώπους των οποίων ο αστρολογικός χάρτης κυριαρχείται από ζώδια γνωστά για την αναποφασιστικότητα που προσδίδουν...νομίζεις ότι είσαι και συ αναποφάσιστος/η?
 Νομίζεις δηλαδή ότι έχεις γνωρίσει και την άλλη πλευρά των φίλων σου,του υπαλληλικού προσωπικού και χιλιάδων ακόμη θηλαστικών....εκείνη την πλευρά...εκείνη καλέ με το παγωμένο χαμόγελο,τις σφιγμένες γροθιές,το αγριεμένο βλέμμα και την χαρακτηριστική τρεμάμενη και μισοήρεμη φωνή που σου φωνάζει:''ναι καλή μου...φυσικά και σου πηγαίνει όπως και 185 φορέματα που δοκίμασες τις τελευταίες 3 ώρες!!είσαι ακόμη 18 και χεις σίγουρα 5 χρόνια ακόμη για να αποφασίσεις τι θα φορέσεις στην ορκομωσία σου!!!ψάχνουμε ήδη 1μιση χρόνο και σκέφτεσαι να βγούμε και στο εξωτερικό ενώ όλοι ξέρουμε ότι θα σου πάρει μια αιωνιότητα να αποφασίσεις σε ποια χώρα θα πάμε,για το πως θα πάμε,για το αν θα βρούμε κάτι στο νούμερο σου(το οποίο ακόμη δεν έχεις κατασταλλάξει ποιο ακριβώς ειναι)!! ''....μα είναι το φόρεμα της ορκωμοσίας μοοοουυυυυ!'' Βάλε ένα γ^$#*^+&%**νο ΤΙΒΕΝΟ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΙΣΕΣ''.πφφφφ...οι άνθρωποι όσο μεγαλώνουν,γεροπαραξανεύουν και γω με ποιον να μοιραστώ την αγωνία μου;τόσες αποφάσεις...τι καφέ να πιω το πρωί;ο καιρός είναι πολύ κρύος για φραππέ αλλά και αρκετά ζεστός για γαλλικό.Και ο νες με πειράζει στο στομάχι και τον ελληνικό τον κάνω νεροζούμι!Δεν μου περισσεύουν για να αγοράζω...Θεέ μεγαλοδύναμε γιατί δεν έχω γείτονα τον Λουμίδη αλλά τον κυρ Βρασίδα που κάθε τόσο βάζει τέρμα τα πορνοκάναλα και δίνει όλη του την σύνταξη σε μπάφους και ροζ γραμμές-στο τσακίρ κέφι μας κερνάει καραμέλες-extacy!Nα μου πεις τουλάχιστον έχει χαράξει τον δρόμο του,ενώ εγώ τον σχεδιάζω με σβήστρα!πότε είμαι η πορωμένη δυναμική bodybuilder που δεν δίνει δεκάρα για τους άντρες και την τέχνη...πότε πάλι γίνομαι η ανυπεράσπιστη γκομενίτσα που κλαίει διαβάζοντας Κάλι Καρατζά...          

Working Class Heroes vol2

   ''....ΤΗUNDER....T-H-U-N-D-E-R!!!T-H-U-N-D-E-R!!!!!!!!!...'...μόνο οι AC/DC είναι ικανοί να διακόψουν τον σύντομο λήθαργο που έπεσες αφού στριφογύρισες 500.000 φορές,είπες άλλες τόσες την προσευχή σου κι έκανες το σταυρό σου η καινούργια σου δουλειά να κρατήσει περισσότερο από την τελευταία λακ που αγόρασες(no money,no sergiani)!!Είσαι σε φοβερή υπερένταση,πετάγεσαι με το υπό διάλυση ''κινητό'' σου σαν να περίμενες χρόνια αυτή τη στιγμή και ΝΑΙ!ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ!Πλέον ανήκεις στο εργατικό δυναμικό της χώρας και βοήθησες την εικόνα της προς τα έξω μειώνοντας τον δείκτη ανεργίας κατά ένα χιλιοστό του δισεκατομμυρίου!
  Στην ντουλάπα ένα χάος αλλά δν δίνεις δεκάρα,''τα ρούχα της δουλειάς'' είναι εκεί στν καρέκλα έτοιμα και σε περιμένουν να βρεθείς μέσα τους(πολλοί εδώ μάλλον χαμογέλασαν)!παλεύεις με τ μαλλί σ,ντουζάρεσαι κ σενιαρίζεσαι.σήμερα δν θα χρειαστεί να πάρεις φαγητό στ δουλειά,θα δείξεις καλή διαγωγή κι εξάλλου δεν κατεβαίνει ψίχουλο!!!
Φτάνεις στην πόρτα και τσεκάρεις τις λεπτομέρειες.κοιτάς όλο περηφάνια τον καθρέφτη σου...ΦΤΟΥ ΣΟΥ και ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ!!

Working Class Heroes vol1

'ΑΥΡΙΟ ΠΙΑΝΩ ΔΟΥΛΕΙΑΑΑΑΑ!'...ναι..όλα μοιάζουν τέλεια!επιτέλους,θα αποδείξεις πόσο επικίνδυνα ανεξάρτητο άτομο μπορείς να γίνεις!!έχεις κάνει άπειρα σχεδιάγραμματα για το πως θα ξοδέψεις τον 1ο σου μισθό(τι μπουκάλι θα ανοίξεις,πόσους κ ποιους φίλους θα κεράσεις...ακόμη και πόσα panadol extra θα καταναλώσεις μετά το hangover!!)...δεν μπορεις να κλείσεις μάτι το προηγούμενο βράδυ!!φρεσκοπλυμμένα ρούχα,σιδερωμένα κ διαλλεγμένα μετά από 5 μέρες συνεχών κατολισθίσεων τς ντουλάπας σου....ξετριχώθηκες,κουρεύτηκες,άλλαξες 50.000 λουκς,έκανες 3 σετ κοιλιακούς,2 ραχιαίους κ 5 για τους μοιρούς,έπινες λεμόνι με νερό και λιμοκτόνησες λιποθυμόντας άπειρες φορές μπροστά σε γυράδικα και φαστφουντάδικα κι όμως...παρόλαυτά είσαι ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΗ/ΟΣ,ΠΑΝΕΤΟΙΜΗ/ΟΣ και ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΗ/ΟΣ να ορμήσεις στην βιοπάλη!!ΕΥΓΕ!
   Τους προειδοποίησες ΟΛΟΥΣ σε twitter,fb & myspace πως αύριο ξεκινάς δουλειά και πως λυπάσαι αφάνταστα που τα πρωινά σου πλέον δεν θα καίγεσαι άνεργος μπροστά απ την οθόνη σου(μπουχουχουυυυυ...!!)!!Βάζεις 800 διαφορετικά ξυπνητήρια,μπανιαρίστηκες κ εξαφάνισες ΚΑΘΕ αρνητικη σκέψη που θα μπορούσε να καθυστερήσει τον πολύτιμο πια ύπνο σου ή έστω να διαταρράξει το τσι σου...κομπλέ!!